Watra - o co w tym chodzi?

Watra wędrownicza, nieodłączny symbol wędrownika. Coś do czego dążymy, co nam przyświeca, a przynajmniej powinno, w każdej chwili. 

Ale co to tak właściwie?  

Watra wędrownicza to symbol na naramienniku wędrowniczym noszony na lewym pagonie. Odznaka zdobywana tylko przez wędrowników i w ZHP i w ZHR. Jednakże to coś więcej, to sposób w jaki powinniśmy funkcjonować w świecie i postrzegać go. Życie to ciągła wędrówka a watra daje nam wytyczne, którymi powinniśmy się sugerować na naszej ścieżce.

Płomienie watry są ściśle związane z rozwojem osobistym wędrownika. Wskazują zmianę jakiej doświadczamy podczas życiowej wędrówki oraz jak kształtujemy siebie. 

Płomienie symbolizują dążenie do doskonałości, a sam ogień to symbol ciepła, bliskości, więzi, domu, rodziny, wiedzy, energii

1. Siła ciała - 'W zdrowym ciele zdrowy duch!', siła ciała mówi o fizycznym wysiłku, który podejmujemy aby wciąż iść przed siebie. Ciągłe dążenie przed siebie hartuje ducha oraz buduje wiarę w swoje możliwości. Powinniśmy sięgać jak najdalej i robić wszystko aby to zdobyć, czyli przekraczajmy swoje granice możliwości!
   
2. Siła rozumu - ważnym aspektem każdego harcerza jest ciągła nauka. W trakcie naszej wędrówki powinniśmy pamiętać, że ciągłe rozwijanie się i edukowanie to coś co pozwala nam na lepsze rozumienie świata. Rozwijanie własnych zainteresowań kreuje nas na ciekawsze i bogatsze osoby. Wędrownik jest ciekawy świata i stara się go poznać jak najlepiej!
   
3. Siła ducha - zdecydowanie najważniejszy aspekt naszego rozwoju. Każdy kształtuje swoje własne uniwersalne wartości, którymi kieruje się w życiu. Harcerz i wędrownik opiera je na Prawie Harcerskim i Kodeksie Wędrowniczym, dzięki którym buduje moralną postawę pozwalającą na czynienie dobrych rzeczy w życiu. 

 Polana watry bardziej skupiają się na roli jaką pełnimy w społeczeństwie oraz temu, jak możemy się mu przysłużyć. Są ułożone w gwiazdę po skautowsku, tak aby umożliwiały długotrwałe palenie. Oznaczają również elementy wędrowniczej pracy.

1. Służba - wędrownik niesie pomóc na około i szuka miejsc, w których może okazać się pożyteczny i dzielić się swoją szczerą chęcią.
   
2. Szukanie miejsca w społeczeństwie - w tym punkcie bardzo ważna jest świadomość, że wędrownictwo to ścieżka a nie cel. To ciągła droga, którą powinniśmy się kierować nie tylko w harcerstwie, lecz i w codziennym życiu. Drugie polano przypomina o funkcjach jakie pełnimy w rodzinie, szkole i najbliższym otoczeniu i konieczności samorealizacji poza harcerstwem, gdyż wędrownictwo przygotowuje nas do lepszego życia w społeczeństwie.
   
3. Samodoskonalenie - stała praca nad sobą, wyznaczanie kolejnych celów, podejmowanie decyzji, dążenie do ideału. Po prostu samorozwój. Wędrownik to w pełni świadoma osoba, która wie czego chce i co robić aby wyznaczone ideały realizować a cele osiągać.
   
   

   

   Fot. ćwik Wojtek Budzyński 44BDW "Nocturno Venatores"

   Ważnym elementem jest również zielone tło przypominające, że wszystko odbywa się na tle harcerskiego życia!
   
   Czuwaj!