Nasza historia w pigułce!

Czuwaj!

Dziś trochę o naszych dziejach. Wędrownicy są ściśle związani z walką o wolną ojczyznę, ich dzieje były bardzo zagmatwane i chaotyczne, lecz bardzo ciekawe.

Początki XX wieku

Korzeni szukamy już na początku samego harcerstwa. Starsza młodzież wstępowała do drużyn by walczyć o wolną Polskę, brała udział w wojnie i powstaniach .

Pierwsza połowa Dwudziestolecia Międzywojennego

Masowy odpływ młodzieży z organizacji spowodowany kryzysem programowym. Szukano nowych sposobów pracy z młodzieżą w tym wieku. Przykładem jest Klub Włóczęgów utworzony w 1925 roku przez "Czarną Trzynastkę"

Druga połowa Dwudziestolecia Międzywojennego

Napływ młodzieży wychowanej w niepodległym państwie - rozkwit organizacji. Prace nad sposobami pracy z nową grupą oraz podejmowanie z nimi problematyki społecznej, takiej jak działanie na rzecz kraju i środowiska.

II Wojna Światowa

Przerwany rozwój nowej metodyki przez okrutną wojnę. Wydarzenia spowodowały to, że młodzież musiała po raz kolejny sięgnąć po broń. Walczyła w ruchach oporu, AK, Szarych Szeregach. Wychowanie według zasady Dziś - Jutro - Pojutrze. 

Po wojnie, do początku lat 50

Po wojnie nastąpił napływ młodzieży do ZHP - wędrownicy często współpracowali z opozycją i podziemiem politycznym. Metodyka wędrownicza była doskonalona poza granicami Polski. Prace nad programem Harcerskiej Służby Polsce.

Początek lat 50

Likwidacja ZHP i wcielenie organizacji do Młodzieży Polskiej. Wędrownicy działali w konspiracji, nielegalnie. Duży regres organizacji - nadmierny dydaktyzm i podporządkowanie szkole.

1956 rok

Reaktywacja Związku Harcerstwa Polskiego na Zjeździe Łódzkim. Zatwierdzono wiele uchwał prostujących metody wychowania i działania. Jednak oddziaływania i naciski politycznych na najstarszą młodzież spowodowały rezygnację z wdrażania idei wędrowniczych. Powstała więc grupa wiekowa pod nazwą "harcerze starsi".

Lata 80

W latach 80-tych ruch starszoharcerski rozwijał się dzięki Kręgom Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego. Wykorzystywano założenia wędrownicze pracując z harcerzami starszymi.

 1989

Oficjalny powrót do idei wędrowniczych nastąpił w latach 90-tych gdy powstał Ruch Programowo-Metodyczny "Wędrownictwo" (1990 - 1998).

2000 rok do dziś

Oficjalne zatwierdzenie Wędrownictwa jako jedna z metodyk oraz praca i doskonalenie jej po dzisiejsze dni.

Wiele przewrotów, nieszczęść i walki o dzisiejszy stan Wędrownictwa. Mamy potężną historię, którą warto jeszcze bardziej zgłębić, gdyż to zaledwie namiastka wszystkiego!

Jak zmieniać siebie i świat? - Dewiza Wędrownicza

Wyjdź w świat, zobacz, pomyśl, pomóż, czyli działaj!

  

Dziś przychodzę tutaj z dewizą wędrowniczą, naszym głównym motto i życiowym przekazem dla wędrowników. Dewiza zawiera w sobie nakaz służby oraz poszerzania swoich horyzontów. Jej głównym przesłaniem jest szukanie miejsca w społeczeństwie oraz zmienianie go dzięki swojemu doświadczeniu na lepsze.

Aby w pełni omówić dewizę należy ją podzielić na trzy części, które mówią o czym innym. Szczegółowe rozdzielenie ich pozwala nam na lepszą interpretację i pełniejszy obraz przekazu.

Wyjdź w świat, zobacz... 

 Wezwanie do wędrówki! Te słowa brzmią zachęcająco, jakby obiecywały niesamowite doznania i poznanie nieznanego. Przede wszystkim mamy być świadomi, dlatego powinniśmy być aktywni w naszym środowisku, społeczeństwie. Odkrywanie i zgłębianie tajemnic zawsze zaczyna się od pierwszej decyzji - czas ruszać! Aby w pełni rozumieć otaczającą nas rzeczywistość musimy zrobić ten krok pierwszy - wyjść w świat. Jest to moim zdaniem najważniejszy krok, początkujący wszystko. Walka ze swoimi słabościami i pokonywanie granic. Podjęcie pierwszego działania jest kluczowe, jeśli sami jesteśmy w stanie coś zrobić, damy radę z kolejną i kolejną rzeczą. Fizyczna wędrówka umożliwia nam obserwację, zgłębianie tajemnic, odnajdywanie tak często prostych a jakże fascynujących rzeczy. Uświadamianie. Czyli ciągła nauka przez obserwację dzięki wyciąganiu wniosków. Miej oczy szeroko otwarte, to one ukażą ci problemy doczesnego świata czekające na rozwiązanie przez takich jak ty!

...pomyśl

 Myślenie to czynność, dzięki której cały czas się rozwijamy. Myślenie jest kluczem do zdobywania wiedzy, a wiedza to klucz do poznawania świata. W wieku wędrowniczym uświadamiamy sobie jak bardzo jest to ważne i potrzebne. Akceptacja i zrozumienie dla innych i świata rodzi się w naszej głowie. To jak ukształtujemy myśli ma ogromne znaczenie dla postrzegania świata. Aby mądrze to robić musimy ciągle zdobywać wiedzę, obserwować, słuchać, czuć. Poznawać jak najwięcej! Być zamkniętym to największa krzywda jaką możesz sobie wyrządzić, wyjdź w świat, zobacz jak żyją inni. Nasze życie to tylko subiektywna wersja rzeczywistości. Wiele doświadczeń pozwala nam myśleć nad większą ilością spraw i zdobyć jeszcze większe zrozumienie dla otaczającego nas świata.

...pomóż, czyli działaj!

 Fundament metody wędrowniczej, największy świato-zmieniający czynnik - służba.

Posiadając już świadomość o otaczającym nas świecie oraz problemach, wiemy, że musimy działać. Otworzenie serc i ramion dla innych to najpiękniejszy gest jaki możemy ofiarować. Bezinteresowna pomoc to pełnienie harcerskiej służby, przyczynianie się do polepszania rzeczywistości, w której żyjemy. Pomoc powinna nas rozwijać, musimy wiedzieć co chcemy osiągnąć i co zrobić, aby to zrobić. Musimy znać również swoje możliwości, ciągła nauka i wzbogacanie swych doświadczeń pozwoli nam na lepszą pomoc i służbę. Szukajmy miejsc, w których mamy szansę okazać się pożyteczni, wyznaczajmy cele, uparcie do nich dążmy, rozwijajmy się, pracujmy na lepsze! Bądźmy lokalnymi bohaterami dla społeczeństwa ale i dla nas samych. Zmiana w nas może zapoczątkować wielkie zmiany na zewnątrz.

"Uczenie się czegokolwiek to taka niekończąca się seria prób i błędów, porażek i sukcesów." ~ Krzysztof Gonciarz
Cytat jakże pięknie ujmujący całą istotę poznawania nowych rzeczy. Wiele na naszej ścieżce wędrowniczej na nas czeka, niekoniecznie dobrego. Ważne jest to, aby jak najwięcej w naszym życiu doświadczyć, wzbogacić się o nowe doznania, smaki, wydarzenia, a zdobytą wiedzę wykorzystać dla dobra innych.

Czuwaj!

Wędrownicze Ognisko

Czuwaj!

Ostatnie weekendy przyniosły nam wiele wydarzeń oraz emocji! Ognisko, turniej w piłkę nożną, manewry, turniej siatkówki, warsztaty, festyn... a to tylko w trzy weekendy!

Tym razem napiszę o ognisku, które organizowałam ja wraz z Paulą z mojej drużyny!

Jako jedno z naszych zadań na naramiennik wędrowniczy posta

nowiłyśmy zorganizować ognisko dla wędrowników z naszego hufca. Gdy wreszcie pogoda nam sprzyjała, czas było się wziąć do roboty. Ognisko odbyło się 27 maja w Leśnictwie Żółwin w Bydgoszczy. Mimo że, mało kto wiedział co to za miejsce zebrała się nas pokaźna grupa i mogliśmy zaczynać.

Zaczęłyśmy od gawędy o drodze harcerskiej. Mimo naszego wędrowniczego etapu wciąż powinniśmy pamiętać o naszych początkach i istocie harcerstwa. Spytałyśmy uczestników czym dla nich jest harcerstwo i jak na przestrzeni lat zmieniało się. Jak zwykle mogłyśmy liczyć na trafne spostrzeżenia!

Wszyscy również na kartkach odpowiedzieliśmy indywidualnie na pytanie 'Jak chcesz wiązać swoją przyszłość z harcerstwem i co pragniesz aby ci dało?'. Nasze "życzenia" wrzuciliśmy do ogniska, oby wszystkie się spełniły!

Jednakże ognisko nie było cały czas obrzędowe, po zakończeniu tejże części przyszedł czas na zabawę, jedzenie i śpiewanie, czyli to, co wędrownikom wychodzi najlepiej! Na naszym ognisku można było usłyszeć aż 4 instrumenty, zjeść tosty z ogniska, porozciągać się w grze w Sapera a nawet spotkać jedynego w naszym mieście skauta Europy!

Paulina z Michałem - jedynym skautem w Bydgoszczy!

 

Świetne, nowe doświadczenie! Ognisko sprawiło mi wiele frajdy i zmotywowało do dalszego działania. Refleksja po? Mamy w naszym hufcu niesamowitych ludzi i powinniśmy stwarzać jak najwięcej takich okazji do wspólnego działania!

Piknikowa Wędrówka

Czuwaj!

21 maja dla wędrowników z naszego hufca druhny Sara Zawadzka i Marcelina Czajka zorganizowały wędrówkę, która kończyła się piknikiem. Wszyscy zebrali się o godzinie 12:00 na pętli tramwajowej w Myślęcinku. Chwilę potem zaczęliśmy wędrówkę. Wraz z naszą drużyną w wędrówce brali udział wędrole z 7BDSHIW "Forward" oraz 54BDW "Ludzie Lasu".

Trasa miała 2 przystanki, na których druhny przygotowały grę w głuchy telefon z tekstem o istocie ruchu wędrowniczego, a następnie quiz o symbolice.

Quiz z symboliki

Dinozaur Sary :)

Po 8km przebytej drogi doszliśmy do naszego celu - leśnej polanki w Maksymilianowie. Tam rozłożyliśmy się aby zacząć piknik, który po takiej odległości był czymś czego nam było trzeba. Wysłuchaliśmy jeszcze wszyscy gawędy o dwóch żabach oraz dostaliśmy drogowskazy z motywującymi cytatami mówiącymi o wędrownictwie.

W pewnym momencie jednak wszyscy powstaliśmy i przeszliśmy kawałek dalej, gdzie odbyło się nadanie naramiennika wędrowniczego dh Kamila Szupryczyńskiego. Po otrzymaniu go oraz odnowieniu przyrzeczenia wszyscy złożyliśmy mu gratulacje i zaczęliśmy się zbierać na pociąg powrotny.

Nadanie naramiennika dh Kamilowi z 15BGZ "Leśne Wilczki"

Zbyt wiele wędrówek w naszym otoczeniu się nie odbywa, dlatego była to świetna inicjatywa, na którą z chęcią wierzę, że wszyscy wybralibyśmy się ponownie!

(troszkę okrojony już skład!)

Spotkanie Pokoleń 2017

Czuwaj!

20 maja odbyło się już długo wyczekiwane Spotkanie Pokoleń! Kolejny raz bydgoskie pokolenia harcerskie mogły wysłuchać jak to było za starych czasów. Przytoczone zostały początki harcerstwa w naszym mieście oraz historia jego rozwoju!

Cała impreza odbywała się w Bibliotece Pedagogicznej, gdzie na samej górze umieszczone zostały pamiątki harcerskie. Stare mundury, zdjęcia, kroniki, proporce a nawet kolekcja bluzek zlotowych! Kolekcje były bardzo bogate oraz interesujące i pozwalały wczuć się w stare dzieje bydgoskiego harcerstwa. 

Przed właściwym Spotkaniem Pokoleń odbyła się również prelekcja i prezentacja o początkach harcerstwa bydgoskiego, które zdecydowanie przyciągnęła uwagę wielu osób!

Po tych atrakcjach przyszedł czas na rozpoczęcie ogniska. Wszyscy zebrali się na dworze aby wspólnie wysłuchać gawędy, bawić się i pląsać. Gawęda poprowadzona przez druhnę Ewę Margańską wprowadziła nas w klimat dawnego harcerstwa, swoją charyzmatyczną opowieścią druhna sprawiła, że nawet zuchy wytrwale i z zaciekawieniem słuchały!

Tegoroczne Spotkanie Pokoleń, mimo iż w rocznicę stulecia harcerstwa bydgoskiego było wyjątkowe również pod innym względem. Mieliśmy niecodziennych gości - skautów ze Szkocji! Bawili się wraz z nami podczas ogniska i pokazali swój ogniskowy pląs. Dzięki druhnie Marcie wszyscy mieli szansę zrozumieć wszystko, a pląs uważam za jeden z zabawniejszych, które poznałam!

Podczas Spotkania Pokoleń mieliśmy również okazję wspólnie w grupach wykonać wcześniej przygotowane zadania. Moja grupa za zadanie miała zrobić plakat oraz hasło promujące stulecie harcerstwa w naszym mieście. Po przedstawieniu swoich dzieł wszyscy wspólnie śpiewaliśmy i bawiliśmy się!

Watra - o co w tym chodzi?

Watra wędrownicza, nieodłączny symbol wędrownika. Coś do czego dążymy, co nam przyświeca, a przynajmniej powinno, w każdej chwili. 

Ale co to tak właściwie?  

Watra wędrownicza to symbol na naramienniku wędrowniczym noszony na lewym pagonie. Odznaka zdobywana tylko przez wędrowników i w ZHP i w ZHR. Jednakże to coś więcej, to sposób w jaki powinniśmy funkcjonować w świecie i postrzegać go. Życie to ciągła wędrówka a watra daje nam wytyczne, którymi powinniśmy się sugerować na naszej ścieżce.

Płomienie watry są ściśle związane z rozwojem osobistym wędrownika. Wskazują zmianę jakiej doświadczamy podczas życiowej wędrówki oraz jak kształtujemy siebie. 

Płomienie symbolizują dążenie do doskonałości, a sam ogień to symbol ciepła, bliskości, więzi, domu, rodziny, wiedzy, energii

1. Siła ciała - 'W zdrowym ciele zdrowy duch!', siła ciała mówi o fizycznym wysiłku, który podejmujemy aby wciąż iść przed siebie. Ciągłe dążenie przed siebie hartuje ducha oraz buduje wiarę w swoje możliwości. Powinniśmy sięgać jak najdalej i robić wszystko aby to zdobyć, czyli przekraczajmy swoje granice możliwości!
   
2. Siła rozumu - ważnym aspektem każdego harcerza jest ciągła nauka. W trakcie naszej wędrówki powinniśmy pamiętać, że ciągłe rozwijanie się i edukowanie to coś co pozwala nam na lepsze rozumienie świata. Rozwijanie własnych zainteresowań kreuje nas na ciekawsze i bogatsze osoby. Wędrownik jest ciekawy świata i stara się go poznać jak najlepiej!
   
3. Siła ducha - zdecydowanie najważniejszy aspekt naszego rozwoju. Każdy kształtuje swoje własne uniwersalne wartości, którymi kieruje się w życiu. Harcerz i wędrownik opiera je na Prawie Harcerskim i Kodeksie Wędrowniczym, dzięki którym buduje moralną postawę pozwalającą na czynienie dobrych rzeczy w życiu. 

 Polana watry bardziej skupiają się na roli jaką pełnimy w społeczeństwie oraz temu, jak możemy się mu przysłużyć. Są ułożone w gwiazdę po skautowsku, tak aby umożliwiały długotrwałe palenie. Oznaczają również elementy wędrowniczej pracy.

1. Służba - wędrownik niesie pomóc na około i szuka miejsc, w których może okazać się pożyteczny i dzielić się swoją szczerą chęcią.
   
2. Szukanie miejsca w społeczeństwie - w tym punkcie bardzo ważna jest świadomość, że wędrownictwo to ścieżka a nie cel. To ciągła droga, którą powinniśmy się kierować nie tylko w harcerstwie, lecz i w codziennym życiu. Drugie polano przypomina o funkcjach jakie pełnimy w rodzinie, szkole i najbliższym otoczeniu i konieczności samorealizacji poza harcerstwem, gdyż wędrownictwo przygotowuje nas do lepszego życia w społeczeństwie.
   
3. Samodoskonalenie - stała praca nad sobą, wyznaczanie kolejnych celów, podejmowanie decyzji, dążenie do ideału. Po prostu samorozwój. Wędrownik to w pełni świadoma osoba, która wie czego chce i co robić aby wyznaczone ideały realizować a cele osiągać.
   
   

   

   Fot. ćwik Wojtek Budzyński 44BDW "Nocturno Venatores"

   Ważnym elementem jest również zielone tło przypominające, że wszystko odbywa się na tle harcerskiego życia!
   
   Czuwaj!

Początek!

Czuwaj!

Witam wszystkich na moim blogu, który pragnę poświęcić harcerstwu - mojej największej pasji! Z harcerstwem jestem związana już 5 lat i jak dotąd jest to największa przygoda mojego życia. Aby wszystko było na swoim miejscu, należy się najpierw przedstawić. Jestem Ania i należę do 166 bydgoskiej drużyny wędrowniczej "Brda" gdzie pełnię funkcję zastępowej. Moja drużyna liczy 10 osób i na obecną chwilę działamy bez szczepu.
 

Podgaje, HAL 2015

Co będzie na blogu?

Nasz hufiec liczy blisko 800 harcerzy i prowadzi czynną działalność co z pewnością będę chciała pokazać. Pierwotnym celem bloga było wykazanie się znajomością ruchu wędrowniczego, dewizy oraz symboliki, na co również znajdzie się miejsce. Jednakże uważam, że przedstawienie naszej społeczności harcerskiej to świetny sposób na promocję bydgoskiego hufca oraz urozmaicenie bloga!

Mój zastęp "Amazonki"

Od lewej:
Sara
Paulina
Emilia 'Emu'
Marcelka
Ja

Już niedługo relacja z ostatniego wyjazdu, do zobaczenia!